Слова экспазіцыя паходзіць ад лацінскага “expositio” – выстаўляць, што азначае ў шырокім сэнсе сукупнасць вызначаных прадметаў, выстаўленых для агляду. Віртуознасць выканання экспазіцыі робіць яе цэласным творам мастацтва – канцэптуальна прадуманым, функцыянальна насычаным і эстэтычна выразным. Вялікую ролю ў гэтым адыгрывае музейны мастак.

Генадзь Рыгоравіч Чысты – вядучы мастак Дзяржаўнага музея гісторыі беларускай літаратуры. Ён нарадзіўся  5 красавіка 1947 года ў г. Мінску. Скончыў Мінскае мастацкае вучылішча ў 1968 г., з’яўляецца членам Беларускага саюза мастакоў з 1994 г. Мастак стварыў серыю прац – партрэтаў музейных супрацоўніц, і гэта невыпадкова, бо вялікая частка яго творчага жыцця аказалася звязанай з беларускімі музеямі.

Сам сябе Генадзь Чысты сціпла называе мастаком-афарміцелем, але ён ніколі не быў простым афарміцелем музейных вітрын, якія займаліся толькі раскладкай экспанатаў. З першых дзён свайго супрацоўніцтва з музеямі ён выступае паўнапраўным удзельнікам творчага працэсу стварэння той ці іншай экспазіцыі, часам становіцца аўтарам мастацкай канцэпцыі. Ён шукае кансэнсус з музейнымі супрацоўнікамі ў пытанні колькасці і “якасці” экспанатаў, спрабуе выявіць і выбудаваць бачныя прадметныя і прасторавыя сувязі, каб наведвальнік адчуў сінхроннасць нашага часу і часу існавання-бытавання прадмета.

Мастацка-дакументальная выстава “Партрэт Мастака ў інтэр’еры музея”, прымеркаваная да прыгожага юбілею Генадзя Рыгоравіча Чыстага, прэзентуе яго шматгранную творчую дзейнасць, непарыўна звязаную з беларускімі музеямі. Выстава – гэта рэтраспектыва супрацы беларускага мастака і экспазіцыянераў, своеасаблівая “справаздача” і фундамент для будучых экспазіцыйных праектаў.

Выстава пряцягне сваю дзейнасць па 3 мая 2022 года.